Wierzę w ... ?
Katecheza 89.
Świętych obcowanie - komunia świętych
1. W Składzie
Apostolskim wyznajemy wiarę w „świętych obcowanie”, zwane inaczej komunią
świętych. Co rozumiemy przez to wyrażenie?
2. Katechizm
Kościoła Katolickiego naucza, że pojęcie „komunia świętych” ma dwa znaczenia:
„komunia w rzeczach świętych” i „komunia między osobami świętymi” (por. KKK
948). Komunia w rzeczach świętych oznacza wspólne uczestnictwo wszystkich
członków Kościoła w tej samej wierze, w sakramentach, w charyzmatach i innych
darach (por. KomKKK 194).
Komunia
świętych osób oznacza natomiast wspólnotę między trzema stanami Kościoła:
wiernymi na ziemi, duszami zmarłych oczekującymi w czyśćcu na pełne
zjednoczenie z Bogiem oraz tymi, którzy już mają udział w chwale Bożej w niebie
(por. KomKKK 195).
3. Komunia
wiary wynika z faktu, że wszyscy członkowie Kościoła wyznają tę samą wiarę,
otrzymaną od apostołów, komunia sakramentów polega zaś na tym, że przez nie
wierni jednoczą się z Bogiem i między sobą. W sposób szczególny to
zjednoczenie następuje przez chrzest, który wszczepia wiernych we wspólnotę
Kościoła oraz przez Eucharystię, która buduje jedność (por. KKK 949-950).
Komunia charyzmatów oznacza udzielanie przez Boga poszczególnym członkom
Kościoła różnorakich darów służących dobru całej wspólnoty. Takimi
charyzmatami mogą być między innymi: dar jasnego nauczania prawd wiary czy dary
uzdalniające do wypełniania posług w Kościele. Inny przykład komunii w rzeczach
świętych to wspólnota posiadanych dóbr. Katechizm naucza, że „wszystko,
co posiada prawdziwy chrześcijanin, winien traktować jako dobro, które ma
wspólnie z innymi” (KKK 952). Szczególnym wyrazem komunii jest także wzajemna
miłość, jednocząca chrześcijan (por. KKK 953). Pojęcie „komunia świętych”
dotyczy nie tylko rzeczy, lecz również osób, którymi są członkowie trzech
stanów Kościoła. Pierwszą grupę
stanowią wierni na ziemi, drugą - zmarli, którzy w czyśćcu oczyszczają się ze
swoich grzechów popełnionych w ziemskim życiu. Do trzeciej należą ci, którzy
cieszą się szczęściem nieba. Te trzy grupy ludzi stanowią jedną wielką
rodzinę dzieci Bożych w Chrystusie, gdyż łączą się ze sobą we wzajemnej miłości
i w jednej chwale Trójcy Przenajświętszej (por. KKK 959). Wszyscy, aczkolwiek w
różnym stopniu i w różny sposób są złączeni w tej samej miłości Boga i
bliźniego (KKK 954).
„Świętych
obcowanie” polega więc na tym, że wspólnota Kościoła istnieje nie tylko na
ziemi, ale przekracza granice śmierci - między Kościołem pielgrzymującym na
ziemi a tymi, którzy „zasnęli w pokoju Chrystusowym”, istnieje łączność i
wzajemne świadczenie sobie dobra. Mówimy więc również o łączności świętych
na ziemi ze świętymi w czyśćcu i ze świętymi w niebie.Wierni na ziemi
pozostają w łączności ze świętymi w niebie. Uroczyście wspominamy świętych,
wzywamy ich pomocy i pośrednictwa u Boga oraz naśladujemy w życiu. Oni zaś
uwielbiają Boga wraz z nami, wstawiają się za nami i proszą Boga o nasze
zbawienie oraz o zbawienie ludzi przebywających w czyśćcu. Obcowanie ze
świętymi w niebie łączy nas z Chrystusem jako Źródłem i Głową Ludu Bożego (KKK
957). Zarówno święci w niebie jak i na ziemi łączą się ze zmarłymi w
czyśćcu. Święci w niebie wspomagają ich swoją modlitwą, a wierni na ziemi
odpustami, dobrymi uczynkami oraz szczególnie Ofiarą Mszy świętej oraz innymi
modlitwami zanoszonymi do Boga w ich intencji. Zmarli zaś w czyśćcu nie mogą
już ani spełniać dobrych uczynków, ani modlić się za siebie, ale mogą dziękować
świętym w niebie za pomoc oraz okazywać nam wdzięczność poprzez swoje modlitwy.
4. Zapamiętajmy:
Komunia świętych to przede wszystkim wspólnota członków Kościoła w jednej
wierze, w sakramentach oraz w charyzmatach i innych darach duchowych (por. KomKKK 194). Obcowanie świętych to
także łączność między tymi, którzy zjednoczyli się z Chrystusem: „niektórzy są
pielgrzymami na ziemi; inni, którzy odeszli z tego życia, poddawani są
oczyszczeniu (...); inni wreszcie zażywają chwały Bożej i wstawiają się za
nami” (KomKKK 195).
Ks. Józef Kraszewski
