HISTORIA KOŚCIOŁA KATOLICKIEGO W BROCHOWIE
Budowę brochowskiego kościoła p.w. św. Jerzego i Podwyższenia Krzyża Świętego rozpoczęto wmurowaniem kamienia węgielnego 7 sierpnia 1910 r., a zakończono uroczystością poświęcenia świątyni 5 listopada 1911 r.
Projekt inwestycji sporządził architekt nadradca budowlany doc. Oskar Hoßfeld, a budową kierował mistrz budowlany Dobermann.
Poświęcenie świątyni – 5 listopad 1911r.
Zewnętrzny widok absydy kościoła św. Jerzego przypomina absydę romańskiej katedry w Hildesheim. Podobnie odrzwia brochowskie skromnie nawiązują do 1000-letnich katedralnych wrót św. Bernwarda. Budowla brochowska oparta na planie krzyża również bardziej przypomina założenia katedralne.
Wysoka, o podobnych wymiarach jak długość nawy wieża, stanowiąca dominantę kościoła, górująca centralnie w krajobrazie miejscowości nawiązuje do swego odpowiednika w kościele św. Andrzeja w Hildesheim.
Odrzwia brochowskiego koscioła
Lampę przed kościołem ufundował ewangelik, syn sołtysa brochowskiego Gotfryd Schulz.
Wnętrze jest o wiele bardziej bogate niż zewnętrza postać surowej bryły świątyni. Zawiera różnorodne detale architektoniczne i podzielone jest na 3 części:
ü podwójny portal bogato zdobiony w ornament roślinny
ü drewniany rzeźbiony i pozłacany ołtarz główny
ü ambona wykonana z piaskowca, zaopatrzona w reliefy z czerwonego marmuru śląskiego
Szczególnie drewniany sufit brochowskiego kościoła jest pomniejszoną i uproszczoną w stosunku do oryginału kopią bogatego w wystrój i detale dębowego sufitu kościoła klasztornego św. Michała w Hildesheim. Sufit wymalował znany dekorator wnętrz prof. August Henrich Hermann Oetken. Podobnie jak Oskar Hoßfeld związany był z Wyższą Szkołą Techniczną w Berlinie.
Również pewne detale architektoniczne i wszystkie płaskorzeźby w piaskowcu i marmurze nawiązują do tego najznamienitszego przykładu stylu „ottońskiego”, przedromańskiej sztuki w Niemczech.
Wykonał je rzeźbiarz akademicki z Ratyzbony, Jerzy Schreiner.
Fundatorem krzyża w ołtarzu głównym oraz tabernakulum był właściciel majątki brochowskiego Franciszek Walter. Dołożył się również do dzwonu „Jerzy”, ambony i elementów ołtarzy oraz nie zachowanych do obecnych czasów witraży.
Fundatorem chrzcielnicy, figur Chrystusa, św. Jerzego i św. Antoniego były katolickie zrzeszenie brochowskie.
Ołtarz Najświętszej Marii Panny ufundowało brochowskie Katolickie Zrzeszenie Panien.
Kutą skarbonę na kwestę ufundował nieznany dygnitarz kolejowy.
Malowidła na dębowym suficie nawiązujące do swego odpowiednika w kościele św. Michała, najznamienitszego przykładu sztuki romańskiej w Niemczech wykonał prof. August Heinrich Hermann Oetken, z wyższej Szkoły Technicznej w Berlinie.
Ołtarze boczne poświęcone Najświętszej Marii Pannie oraz św. Jadwidze wykonał rzeźbiarz z Wrocławia.
Brochowskie organy są dziełem firmy Sauer&Sohn z Frankfurtu nad Odrą.Ich rejestr dźwięków jest imponujący wobec ich tak niewielkiego rozmiaru. Uwzględniając styl brochowskiej świątyni, wykonano je na specjalne zamówienie
Chrzcielnicę z piaskowca pochodzącego z Czapli koło Złotoryi, a zwłaszcza brązowe nakrycie pochodzące z warsztatu złotnika i cyzelatora Tilmanna Schmitza z Wrocławia.
Posrebrzany krzyż oraz drzwiczki tabernakulum zaprojektował i wykonał wrocławski rzeźbiarz Wonka. Niektóre elementy są dziełem wspomnianego Georga Schreinera (balaski z brązu).
