Wierzę w ... ?
Katecheza 73.
Kościół jest apostolski
1. Ilekroć
składamy wyznanie wiary, wyrażamy naszą wiarę w Kościół: „jeden, święty,
powszechny i apostolski”. Są to cztery przymioty Kościoła, nierozdzielnie ze
sobą powiązane. Wskazują one na istotne jego rysy i posłania (czyli zadania),
otrzymane od Chrystusa (KKK 811). Każdy z tych przymiotów ma określoną treść.
Jednym z nich jest apostolskość
Kościoła. Czy jednak właściwie rozumiemy ten przymiot Kościoła? Co to znaczy,
że Kościół jest apostolski? Jakie konsekwencje wynikają z tego rysu Kościoła –
także dla nas?
2.
Najogólniej można powiedzieć, że Kościół jest apostolski, „ponieważ jest
zbudowany na Apostołach” (KKK 857). Jest on apostolski w potrójnym
znaczeniu: po pierwsze – „był i pozostaje oparty
na «fundamencie Apostołów» (Ef 2,20; Ap 21,14), świadków wybranych i
posłanych przez samego Chrystusa”; po drugie – „zachowuje i przekazuje, z
pomocą Ducha Świętego, który w nim mieszka, dobry depozyt i zdrowe zasady usłyszane od Apostołów”; i po trzecie
– „w dalszym ciągu – aż do powrotu Chrystusa – jest nauczany, uświęcany i
prowadzony przez Apostołów dzięki tym, którzy są ich następcami w misji
pasterskiej, to znaczy Kolegium Biskupów; są w tym wspomagani «przez kapłanów»
w jedności «z następcą Piotra, Najwyższym Pasterzem Kościoła»” (KKK 857).
3. Mówiąc o
rysie apostolskim Kościoła należy najpierw zwrócić uwagę na samo „posłanie” Apostołów, jak to czyni
Katechizm Kościoła Katolickiego. Punktem wyjścia jest tutaj stwierdzenie, że
Jezus jest „Posłanym” Ojca. Na początku swojego posłania powołał On i ustanowił
Dwunastu, aby Mu towarzyszyli, by mógł wysłać ich na głoszenie nauki (Mk
3,13-14). „Od tej chwili będą oni «posłani»” (KKK 858). To właśnie w nich Jezus
kontynuuje własne posłanie przez Ojca (Mt 10,40). Od Niego też otrzymali nakaz misyjny oraz moc do jego wypełniania.
Podejmując swoje posłannictwo, Apostołowie byli świadomi, że spełniają je w
imieniu Chrystusa (2 Kor 5,20). Dobrze wiedzą, że pozostają wybranymi świadkami
Zmartwychwstania i fundamentem Kościoła, co stanowi element nieprzekazywalny
tegoż posłania. Mają jednak świadomość i tego, że ich misja powierzona im przez
Chrystusa trwać będzie „aż do skończenia
świata” (Mt 28,20), dlatego „zatroszczyli się o to, by ustanowić swych
następców” (KKK 860; por. KK 20), to jest biskupów, tworzących Kolegium Biskupów,
wspomaganych przez kapłanów. Swoim bezpośrednim współpracownikom przekazali
zadanie kontynuowania rozpoczętego przez siebie dzieła, zobowiązując ich do
troski o przejęcie go przez odpowiednich mężów (KKK 861). W ten sposób trwa w
Kościele sukcesja apostolska,
biskupi bowiem „z ustanowienia Bożego stali się następcami Apostołów jako
pasterze Kościoła; kto więc ich słucha, słucha Chrystusa, a kto nimi gardzi,
gardzi Chrystusem i Tym, który posłał Chrystusa” (KKK 862; por. KK 20).
Rys
apostolskości odnosi się do całego Kościoła, ponieważ pozostaje on „w komunii
wiary i życia ze swoim początkiem” i jest „posłany” na cały świat. Wynika stąd,
że wszyscy wyznawcy Kościoła, „choć na różne sposoby, uczestniczą w tym
posłaniu” (KKK 863). Biorąc to pod uwagę, Katechizm Kościoła Katolickiego
wskazuje na określone zadania, jakie
wynikają z owego posłania. Najogólniej ujmując, jest to zadanie apostolatu. Powołanie chrześcijańskie jest ze swej natury
powołaniem do apostolstwa, rozumianego jako „«wszelka działalność Ciała
Mistycznego», która zmierza do rozszerzenia «Królestwa Chrystusa po całej
ziemi»” (KKK 863). Ponieważ źródłem i początkiem całego apostolstwa w Kościele
jest Chrystus, przeto skuteczność apostolstwa, tak duchownych jak i świeckich,
„zależy od ich żywego zjednoczenia z Chrystusem”. Duszą zaś całego apostolstwa
jest miłość, „czerpana przede wszystkim z Eucharystii” (KKK 864).
4. Zapamiętajmy:
Kościół jest apostolski, gdyż jest zbudowany na trwałym fundamencie dwunastu
Apostołów; jest niezniszczalny; jest nieomylnie zachowywany w prawdzie.
Kościołem rządzi Chrystus przez Piotra i innych Apostołów, obecnych w ich
następcach: papieżu i Kolegium Biskupów.
Ks. Wojciech Góralski