KATECHIZM KOŚCIOŁA KATOLICKIEGO
Wierzę w ... ?
Katecheza 49.
Klucze Królestwa
1. Symbol kluczy znany był już w starożytności.
Osoba dzierżąca klucze
panowała nad domem, odpowiadała za bezpieczeństwo domowników. W tradycji żydowskiej ten, kto symbolicznie posiadał
„klucze”, na przykład deszczu czy śmierci, był jednocześnie panem tych
rzeczywistości. Dla nas współcześnie żyjących wyrażenie „mieć klucz” oznacza:
znaleźć sposób na rozwiązanie pewnej trudności lub zdobyć dostateczną wiedzę w
jakimś zakresie. Natomiast wyrażenie „otrzymać klucze” kojarzy się nam z
uzyskaniem własności lub władzy. Można na przykład otrzymać klucze do własnego domu czy do bram miasta.
2. Aby wyjaśnić pojęcie innych kluczy, mianowicie „kluczy Królestwa”, musimy cofnąć
się do czasów ziemskiego życia Jezusa Chrystusa.
Zbawiciel już na początku swojej publicznej
działalności „przywołał tych, których sam chciał”. Wybrał dwunastu mężczyzn, „aby głosili Królestwo Boże i uzdrawiali
chorych” (Łk 9,2). Liczba „12” nie była dziełem przypadku, lecz miała
charakter symbolu, który był zrozumiały dla
każdego Izraelity. Przypominał dwunastu synów Jakuba, z których powstał lud izraelski składający się z
dwunastu pokoleń. Jezus jest nowym Jakubem - Izraelem, Apostołowie zaś
są zalążkiem nowego ludu Bożego, czyli Kościoła. To właśnie Apostołom Jezus przekazał posłannictwo głoszenia królowania
Boga: „Przekazuję wam Królestwo, jak
Mnie przekazał je mój Ojciec: abyście w Królestwie moim jedli i pili przy moim stole oraz żebyście
zasiadali na tronach, sądząc dwanaście pokoleń Izraela” (Łk 22,29-30).
3. Szczególną misję otrzymał jeden z Dwunastu: Szymon-Piotr. Jezus właśnie do niego skierował słowa: „Ty jesteś Piotr
[czyli Skała], i na tej Skale zbuduję Kościół mój, a bramy piekielne go
nie przemogą. I tobie dam klucze Królestwa niebieskiego; cokolwiek zwiążesz na
ziemi, będzie związane w niebie, a co rozwiążesz na ziemi, będzie rozwiązane w
niebie” (Mt 16,18-19). W ten sposób Piotr
otrzymał od Jezusa „klucze Królestwa”. „Oznaczają one władzę zarządzania Domem Bożym, którym jest
Kościół”
(KKK 553).
Na czym więc dokładnie polega rola Piotra jako
klucznika? Na czym polega władza, dla której
niezbędne są owe „klucze Królestwa”? Najpierw należy zwrócić uwagę i uświadomić sobie, że posłannictwo Piotra dotyczy
ziemskich dziejów zbawienia. Piotr otrzymując symboliczne klucze nie
jest klucznikiem w niebie, lecz pełni funkcję administratora
- klucznika ziemskiej wspólnoty Kościoła. Kluczom Królestwa towarzyszy w jego przypadku specjalna
władza „wiązania i rozwiązywania” (por. Mt 16,18-19). Oznacza ona, że Piotr, a
potem każdorazowy jego następca – papież ma prawo orzekać, że dana nauka jest
zgodna lub niezgodna z prawdą Ewangelii; ma zarządzać dziełem odpuszczania
w imieniu Jezusa Chrystusa grzechów; ma strzec jedności wszystkich Kościołów i
czuwać nad ich dziełem ewangelizacyjnym. Pierwszy
spośród Dwunastu stanowi fundament rodzącego się Kościoła (por. Ap 21,
22). W zamyśle Jezusa Chrystusa ma pozostać niezachwianą skałą Kościoła, strzec
wiary i umacniać w niej swoich braci (por.
KKK 552). Decyzje Piotra potwierdzone są Boskim autorytetem i na tym właśnie
polega wyjątkowość jego władzy, nazywanej „władzą kluczy”.
4. Zapamiętajmy: Chrystus
zapoczątkował Królestwo Boże na ziemi. Jego zalążkiem i początkiem jest
Kościół. „Klucze Królestwa” zostały wyraźnie powierzone Piotrowi, który na
ziemi ma władzę „wiązania i rozwiązywania”, czyli zarządzania Domem Bożym - Kościołem (por. KKK 567).
Elżbieta Brzeska-Walczak
