Jan
Paweł II – Papież Rodziny” – to hasło obchodzonego po raz dwunasty w historii
Kościoła w Polsce Dnia Papieskiego.
Z tej okazji polscy biskupi
skierowali do wiernych list pasterski. Przypominają w nim, że 14 października
będziemy modlili się w sposób szczególny o świętość polskich małżeństw i
rodzin, o otwartość na dar życia, o mądrość dla ustawodawców, odwagę dla
samorządów, aby wzmocnić rodzinę jako podstawową komórkę życia społecznego.
Nie od dziś wiadomo, iż sytuacja Kościoła ściśle wiąże
się z kondycją rodziny. Z jednej strony Kościół zawsze wspierał rodzinę, z
drugiej zaś, sam mógł na nią liczyć. Osłabianie życia rodzinnego, które w
historii było wynikiem przeróżnych czynników, zawsze w jakimś stopniu odbijało
się na życiu wspólnoty wierzących, a także na życiu narodu. Niejednokrotnie w
sposób niezwykle dramatyczny. Ojciec Święty Jan Paweł II, dziś już
błogosławiony, miał pełną świadomość tego niezwykle ważnego faktu. Mawiał: Rodzina
jest drogą Kościoła. Rodzina jest organicznie zespolona z narodem, a naród z
rodziną (por. List do rodzin, 1994 r. numery 2 i 17). Stąd
też cały jego pontyfikat był naznaczony nie tylko wspieraniem, ale także kiedy
to było konieczne, wręcz batalią o rodzinę. Konferencja Episkopatu Polski, w
roku Światowego Spotkania Rodzin na przełomie maja i czerwca w Mediolanie, z
udziałem Ojca Świętego Benedykta XVI, postanowiła, iż tegoroczny XII już Dzień
Papieski będzie przeżywany 14 października, pod hasłem Jan Paweł II – Papież
Rodziny.
O randze rodziny świadczą słowa Jana Pawła II z Listu
do rodzin, z 1994 roku. Jan Paweł II napisał wtedy:
Pośród tych wielu dróg rodzina
jest drogą pierwszą i z wielu względów najważniejszą. Jest
drogą powszechną, pozostając za każdym razem drogą szczególną, jedyną i
niepowtarzalną, tak jak niepowtarzalny jest każdy człowiek. Rodzina jest tą
drogą, od której nie może on się odłączyć. Wszak normalnie każdy z nas w
rodzinie przychodzi na świat, można więc powiedzieć, że rodzinie zawdzięcza sam
fakt bycia człowiekiem. A jeśli w tym przyjściu na świat oraz we wchodzeniu w
świat człowiekowi brakuje rodziny, to jest to zawsze wyłom i brak nad wyraz
niepokojący i bolesny, który potem ciąży na całym życiu. Tak więc Kościół
ogarnia swą macierzyńską troską wszystkich, którzy znajdują się w takich
sytuacjach, ponieważ dobrze wie, że rodzina spełnia funkcję podstawową. Wie on
ponadto, iż człowiek wychodzi z rodziny, aby z kolei w nowej rodzinie
urzeczywistnić swe życiowe powołanie. Ale nawet kiedy wybiera życie w
samotności — to i tutaj rodzina pozostaje wciąż jak gdyby jego egzystencjalnym
horyzontem jako ta podstawowa wspólnota, na której opiera się całe życie
społeczne człowieka w różnych wymiarach aż do najrozleglejszych. Czyż nie
mówimy również o „rodzinie ludzkiej”, mając na myśli wszystkich na świecie
żyjących ludzi?” (List do rodzin, nr 2).
Wielowymiarowa troska Jana Pawła II o rodzinę
zawierała między innymi:
- obronę
godności sakramentalnego, nierozerwalnego, monogamicznego małżeństwa,
pomiędzy mężczyzną i kobietą
- wzmacnianie
małżeństwa i rodziny poprzez zachętę do nieustannej modlitwy, życia
sakramentalnego, rozważania Słowa Bożego, zaangażowania w życie wspólnoty
Kościoła
- promocję
troski o dobro wspólne w małżeństwie i rodzinie, uczenie bezinteresownego
daru z samego siebie, odpowiedzialnego rodzicielstwa oraz religijnej czci
wobec rodziców, zgodnie z IV przykazaniem Bożym
- dowartościowanie
ojcostwa i macierzyństwa na gruncie wierności Ewangelii
- obronę
życia ludzkiego, które przychodzi poprzez rodzinę, od poczęcia do
naturalnej śmierci
- radykalny
sprzeciw wobec technik sztucznej reprodukcji człowieka (in vitro),
które mimo intencji służby życiu w rzeczywistości stwarzają możliwość
nowych zamachów na życie; oddzielają także prokreację od prawdziwie
ludzkiego kontekstu aktu małżeńskiego
- obronę
praw rodziców do wychowania swego potomstwa zgodnie z wyznawaną religią i
tradycją kulturową
- apel do
instytucji państwa i organizacji międzynarodowych o należyte zabezpieczenie
praw rodziny, w tym szczególnie rodziny wielodzietnej oraz realną pomoc
materialną umożliwiającą godziwe utrzymanie, wychowanie potomstwa oraz
zdobycie odpowiedniego poziomu wykształcenia
- sprzeciw
wobec zrównania związków jednopłciowych z małżeństwem pomiędzy mężczyzną i
kobietą, przy zachowaniu szacunku wobec osób homoseksualnych
- sprzeciw
wobec promocji rozwodów w kulturze i prawodawstwie
- zachętę do mediów i ludzi kultury o adekwatne prezentowanie zagadnień dotyczących rodziny z promocją postaw wartościowych i godnych naśladowania
Szczególnym wyrazem troski o rodzinę była inicjatywa Światowych
Spotkań Rodziny. Pierwsze z nich odbyło się w 1994 roku w Rzymie. Z tej
okazji Ojciec Święty wystosował specjalny List do rodzin, w
którym poruszył najistotniejsze problemy i perspektywy rodziny. Kolejne
spotkania odbyły się w Rio de Janeiro, w Meksyku i Manili. Kontynuuje je
Benedykt XVI. W Walencji, „sześć lat temu, przypomniał, że rodzina opiera się
na nierozerwalnym małżeństwie między mężczyzną i kobietą oraz jest
środowiskiem, w którym człowiek może narodzić się godnie i rozwijać w sposób
integralny” (KAI, 16. 01. 2012 r.). W Mediolanie, 3 czerwca 2012 r. powiedział:
Drodzy małżonkowie, żyjąc w małżeństwie nie obdarowujecie siebie jakąś
rzeczą czy działaniem, ale całym życiem. Wasza miłość przynosi owoce przede
wszystkim dla was samych, gdyż pragniecie wzajemnego dobra, doświadczając
radości przyjmowania i darowania. Jest ona także owocna w wielkodusznym i
odpowiedzialnym przekazywaniu życia dzieciom, w troskliwej opiece nad
nimi oraz mądrym i starannym wychowaniu. Jest wreszcie owocna dla
społeczeństwa, ponieważ życie rodzinne jest pierwszą i niezastąpioną szkołą
wartości społecznych, takich jak poszanowanie osób, bezinteresowność, zaufanie,
odpowiedzialność, solidarność, współpraca. Drodzy małżonkowie, dbajcie o wasze
dzieci. W świecie zdominowanym przez technikę, przekazujcie im w sposób
spokojny i ufny sens życia, siłę wiary, ukazując im wzniosłe cele i wspierając
ich w kruchości. Także wy, dzieci, bądźcie w stanie trwać zawsze w głębokiej
relacji miłości i troskliwej opieki do waszych rodziców. Niech również
relacje między braćmi i siostrami staną się okazją, by wzrastać w miłości. (…)
Drogie rodziny, często proście w modlitwie o pomoc Panny Maryi i Świętego
Józefa, aby nauczyli was przyjmować miłość Boga, tak jak oni ją przyjęli. Nie
jest łatwo, zwłaszcza dziś, żyć waszym powołaniem, lecz rzeczywistość miłości
jest wspaniała, jest jedyną siłą, która może naprawdę przemienić świat.
Wśród najważniejszych dokumentów Jana Pawła II o
rodzinie, obok wspomnianego już Listu do rodzin (1994 r.), są także:
Adhortacja Posynodalna Familiaris Consortio (1981 r.), List
Apostolski Ojca Świętego Jana Pawła II Mulieris Dignitatem (1988), Encyklika
Evangelium Vitae (1995 r.), List Ojca Świętego Jana Pawła II do moich
Braci i Sióstr – ludzi w podeszłym wieku (1999 r.) oraz monumentalne dzieło
– katechezy środowe Mężczyzną i niewiastą stworzył ich … .
Także na gruncie polskim zostały wypowiedziane przez
Błogosławionego Papieża ważne w temacie rodziny słowa. Podczas homilii w
Kielcach, w 1991 roku Ojciec Święty niezwykle emocjonalnie przestrzegał przed
niebezpiecznymi nurtami, które lekceważyły sakramentalne małżeństwo i rodzinę w
nowej demokratycznej rzeczywistości po przełomie 1989 roku (Homilia w czasie
Mszy św. na lotnisku w Masłowie; Kielce, 3 czerwca 1991 r.;). Z kolei w Kaliszu, w 1997 roku Jan Paweł II po raz kolejny, radykalnie
stanął w obronie życia nienarodzonych (Homilia podczas Mszy św. przed
sanktuarium św. Józefa: Rodzina wspólnotą życia miłości; Kalisz,
4.06.1997 r.).
Biorąc pod uwagę aktualną sytuację małżeństwa i
rodziny w pluralistycznej rzeczywistości Polski i świata w 2012 roku, mamy nadzieję,
że tegoroczny, XII już Dzień Papieski Jan Paweł II – Papież Rodziny będzie
źródłem wielowymiarowej refleksji i wielu potrzebnych inicjatyw.
Ks. Dariusz Kowalczyk
RÓŻANIEC
Opracował ks. dr Jerzy Smoleń
ROZWAŻANIA RÓŻAŃCOWE.
Z TEKSTÓW
BŁ. JANA PAWŁA II
TAJEMNICA PIERWSZA
Zwiastowanie Najświętszej Maryi Pannie
„Prowadź nas
Maryjo, ku coraz głębszemu poznaniu godności każdej ludzkiej istoty. Spraw, by
byli jej w pełni świadomi zwłaszcza mężczyźni i kobiety powołani do wzniosłej
misji ojcostwa i macierzyństwa, aby dzięki temu byli zawsze sanktuarium życia
poprzez udział w cudzie przekazywania go, który Bóg powierzył ich wiernej
miłości i czujnej odpowiedzialności” /Jan Paweł II, 19.12.1993/.
TAJEMNICA DRUGA
Narodzenie Pana Jezusa
„Dzieci są nadzieją, która rozkwita wciąż na nowo,
projektem, który nieustannie się urzeczywistnia, przyszłością, która pozostaje zawsze
otwarta. Są owocem miłości małżeńskiej, która dzięki nim odzywa i umacnia się.
Przychodząc na świat, przynoszą z sobą orędzie życia, które wskazuje na
pierwszego Stwórcę życia” /Jan Paweł II, Rzym, 14.10.2000/.
TAJEMNICA TRZECIA
Chrzest Pana Jezusa
„Wszelkie
dobro, jakiego dokonujemy z Bożą pomocą, oparte jest bowiem na fundamencie
chrztu który obdarzając nas łaską czyni
nas dziećmi Bożymi i włącza nas we wspólnotę wierzących. […] Niech
Maryja pomaga także nam, abyśmy […] umieli coraz lepiej wypełniać nasze
przyrzeczenia chrzcielne, podsycając każdego dnia płomień wiary, przekazany nam
na początku naszego chrześcijańskiego życia” /Jan Paweł II, 9.01.2000/.
TAJEMNICA CZWARTA
Ofiarowanie Pana Jezusa w świątyni
„Wpatrzeni w ikonę Ofiarowania,
uczmy się od Jezusa, Maryi i Józefa tajemnicy zakorzenienia rodziny w Bogu. Gdy
rodzina zmierza ku Bogu i Jemu się ofiarowuje, zawierzając Jego miłości,
odkrywa, że jest wizerunkiem i objawieniem Jego odwiecznej tajemnicy” /Jan
Paweł II, 6.02.1994/.
TAJEMNICA PIĄTA
Cud na weselu w Kanie Galilejskiej
„Rodzina
oparta na małżeństwie jest podstawową komórką społeczeństwa. W niej, niczym w
bezpiecznym gnieździe, rozwija się życie, którego należy bronić i chronić. […]
Zwróćmy się teraz do Najświętszej Maryi Panny i polecajmy Jej w sposób
szczególny rodziny, aby ufne w Bożą pomoc, starały się wypełniać z radością i
oddaniem swą wspaniałą misję, zapewniając tym samym ludzkości przyszłość pełną
nadziei” /Jan Paweł II, 1.02.2004/.
dzielo.org.pl
