KATECHIZM KOŚCIOŁA KATOLICKIEGO
Wierzę w ... ?
Katecheza 31.
WYZNANIE WIARY
„Mężczyzną i niewiastą stworzył ich”
1. Wzajemne odnoszenie się
kobiet do mężczyzn nastręcza wiele trudności w rodzinach, w zakładach pracy, a
także w Kościele. Niepokojące jest to, że niektóre prądy kulturowe ujmują
relacje kobiet i mężczyzn w kategoriach walki lub handlu. Płciowość staje się
towarem na sprzedaż. Skutkiem tego w cywilizacji zachodniej powstaje kryzys
rodziny; tu i ówdzie proponuje się nienaturalne modele rodzin. Nie prowadzi to
ani do wzmocnienia roli kobiety, ani mężczyzny. Nadal powszechnie mówi się o
kryzysie ojcostwa, narasta też zjawisko kupczenia godnością kobiety.
2. Jakkolwiek
ważna jest wiedza psychologiczo-seksuologiczna o płciowości, to najważniejsze
jest osobowe spojrzenie na mężczyznę i
kobietę. Właśnie w tej perspektywie widzi ludzką płciowość Pismo Święte.
Nie odpowiada ono na pytania z zakresu seksuologii, ale stwierdza, iż zarówno
kobieta, jak i mężczyzna noszą w sobie obraz
Boży. Znaczy to, że różnią się od zwierząt rozumem, wolnością,
poszukiwaniem Boga i zdolnością do poświęcenia się najwyższym wartościom. W
takim samym zakresie odnosi się to do mężczyzn jak i do kobiet. Pismo Święte
nigdzie nie twierdzi, że kobieta jest istotą mniej godną, mniej zdolną, czy
bardziej skłonną do grzechu. Co więcej, w Biblii mamy przykłady kobiet
niezwykłych, dzielnych i wsłuchanych w głos Boga. Przykładem jest sama
Najświętsza Maryja Panna i jej rola w historii zbawienia. Jezus Chrystus
odnosił się do kobiet z najwyższym szacunkiem. Także one były bohaterkami Jego
przypowieści, uzdrawiał je, bronił ich godności.
3.
Podkreślając równość ludzkiej godności mężczyzny i kobiety, Pismo Święte
Starego i Nowego Testamentu zwraca uwagę na to, że płciowość jest
integralnym elementem człowieczeństwa. Bóg chciał, aby ludzie - jako istoty
płciowe - obdarowywali się wzajemną miłością. Pięknie wyrażają to znane słowa z
Księgi Rodzaju: „Dlatego to mężczyzna
opuszcza ojca swego i matkę swoją i łączy się ze swoją żoną tak ściśle, że
stają się jednym ciałem” (Rdz 2,24). Płciowość ludzka jest więc podstawą
głębokiej, osobowej relacji między mężczyzną i kobietą. Autorzy biblijni
porównują ją często do relacji między Chrystusem i Kościołem. „Bycie kobietą” i „bycie mężczyzną” stanowią
dwa sposoby istnienia ludzi.
Bóg więc
stwarzając człowieka jako mężczyznę i kobietę chce, aby płciowość ludzka nie była powodem niepokoju w życiu
pojedynczych ludzi i we wzajemnych relacjach. Męskość i kobiecość nadają niepowtarzalny rys ludzkiej osobie. Łączyć je powinny: wzajemna wdzięczność,
szacunek i miłość. Katechizm Kościoła Katolickiego stwierdza krótko: „«Bycie
mężczyzną» i «bycie kobietą» jest rzeczywistością dobrą i chcianą przez Boga:
mężczyzna i kobieta mają nieutracalną godność, która pochodzi wprost od Boga,
ich Stwórcy (...) W swoim «byciu mężczyzną» i «byciu kobietą» odzwierciedlają
oni mądrość i dobroć Stwórcy” (KKK 369).
5. Zapamiętajmy:
Biologiczna, psychiczna i osobowościowa odmienność kobiet i mężczyzn jest
faktem o zasadniczym znaczeniu dla życia człowieka. Mężczyźni i kobiety mają
jednakowo równą godność. We wzajemnych relacjach między kobietami i mężczyznami
nie powinno być dominacji, lecz miłość. Ludzie wierzący w Boga, w tym
szczególnie mężczyźni, powinni zdecydowanie przeciwstawiać się
niesprawiedliwemu traktowaniu kobiet w życiu społecznym, ekonomicznym i
rodzinnym.
Ks. Ireneusz Mroczkowski
