KATECHIZM KOŚCIOŁA KATOLICKIEGO
Wierzę w ... ?
Katecheza 21.
WYZNANIE WIARY
Bóg Ojciec
1. Szczęśliwi są ci z nas, którzy mają lub mieli dobrego
ojca. Mogą z uznaniem przywoływać jego czułość i stanowczość, przytaczać mądre
powiedzenia i roztropne decyzje, mówić o jego pobożności, pracowitości czy
uczciwości. Niestety, niemało jest także osób, które noszą w pamięci
doświadczenie złego ojca: agresywnego, często nieobecnego w domu. Są wreszcie i
tacy, którzy nigdy nie poznali swego ojca i wychowali się bez kontaktu z nim.
2. Doświadczenia ojca ziemskiego wpływają w znacznym
stopniu na wyobrażenie Ojca Niebieskiego i na naszą relację do Niego. Katechizm
Kościoła Katolickiego podaje jednak, że „Bóg, nasz Ojciec, przekracza kategorie
świata stworzonego. Odnosić nasze idee (wyobrażenia) w tej dziedzinie do Niego
lub przeciw Niemu, byłoby tworzeniem bożków” (KKK 2779). Niewiele
wiedzielibyśmy o Bogu Ojcu, gdyby nam to nie zostało objawione. Boga nazywamy
Ojcem, ponieważ został nam objawiony jako „Ojciec” przez Jezusa Chrystusa (por.
KKK 2780). Określając Boga imieniem „Ojciec” należy mieć świadomość, że „nikt
nie jest ojcem tak jak Bóg” (KKK 239), że Bóg jest naszym najlepszym
Ojcem. Od pierwszych lat katechizacji, na pytanie: „dlaczego Boga nazywamy
najlepszym Ojcem?”, odpowiadamy: „bo stworzył i kocha nas oraz opiekuje się
nami”.
3. W imieniu
„Ojciec” zawarte są więc dwie prawdy o Bogu: pierwsza - że jest On początkiem
wszystkiego i najwyższym autorytetem oraz druga - że dobrocią i miłującą troską
obejmuje wszystkie swe dzieci (por. KKK 239). Ojcostwo Boga według Starego
Testamentu oznacza zwłaszcza to, że wszystko od Niego pochodzi jako od źródła,
początku. Ojciec jest dawcą życia. On powołał z nicości do istnienia cały
wszechświat, On jest odwieczną miłością, z której jako ze swego źródła pochodzi
nasze istnienie. Zostaliśmy przez Niego stworzeni na Jego obraz i podobieństwo
(Rdz 1,27).
W Nowym Testamencie „Jezus objawił, że Bóg jest «Ojcem»
w niezwykłym sensie; jest Nim nie tylko jako Stwórca; jest On wiecznie Ojcem w
relacji do swojego jedynego Syna” (KKK 240). Bóg jest Ojcem, bo ma
Jednorodzonego Syna (Mt 3, 17). Zanim świat zaistniał, Bóg już był Ojcem. W
chrześcijańskiej religii odkrywamy, że Bóg jest pierwszym Ojcem i wzorem
wszystkich ojców na ziemi. W modlitwie „Ojcze nasz” Jezus z wielką tkliwością
zwraca się do swego Ojca. Określenie aramejskie „Abba”, jakiego używa, należy
dosłownie tłumaczyć „tato” lub „tatusiu” - jest to wyrażenie, jakim posługuje
się dziecko zwracając się do swego ojca. Jezus uczy nas, że Wszechmocny Bóg,
Stwórca wszechświata jest Ojcem pełnym dobroci, jest naszym Tatą, który
opiekuje się nami. W świetle tego, objawionego nam oblicza miłującego nas
Ojca, chrześcijanin powinien patrzeć na siebie jako na chcianego, kochanego
przez Boga, by nie oceniać siebie jedynie przez pryzmat swego być może
nieudanego dzieciństwa, wad, grzechów i potknięć. Jesteśmy otuleni bezwarunkową
miłością Boga Ojca, niezależnie od naszych niewierności.
Czy modlę się
świadomie do Boga Ojca jako jego dziecko? Czy wierzę, że Bóg jest moim Ojcem,
że kocha mnie nawet wtedy, gdy grzeszę? Czy cenię sobie godność dziecka Bożego?
4. Zapamiętajmy: Ojcostwo Boga
oznacza, że wszystko od Niego pochodzi i wszystko do Niego zmierza. Prawda o
Bożym Ojcostwie odsłania nam inną prawdę - o naszym dziecięctwie Bożym. Nikt
nie jest samotny na świecie - każdy ma Ojca, który go stworzył, kocha go,
roztacza nad nim swą opiekę, współdziała z nim w każdym dobru, przyciąga do
siebie jako do źródła. Jesteśmy stworzeni na obraz i podobieństwo Boga, to
znaczy, że serce nasze jest tak ukształtowane, iż pragnie kochać Boga jako swojego
Ojca. Każdy jest wezwany do wspólnoty z Ojcem w Jego Synu Jezusie Chrystusie,
by z pomocą Ducha Świętego wołać „Abba”-Ojcze.
Ks. Grzegorz Jendrzejewski
