Wrocław,
dnia 14.01.2013 r.
MARIAN GOŁĘBIEWSKI
ARCYBISKUP METROPOLITA WROCŁAWSKI
KOMUNIKAT
DO DUCHOWIEŃSTWA I WIERNYCH
W
ZWIĄZKU Z PEREGRYNACJĄ KRZYŻA WIELKOPIĄTKOWEGO
BŁ.
JANA PAWŁA II W ARCHIDIECEZJI WROCŁAWSKIEJ
Umiłowani
Archidiecezjanie!
Ojciec Święty Benedykt XVI zainaugurował
11 października 2012 r. w całym Kościele Powszechnym ROK
WIARY. W związku z tym, Papież zachęca do różnych inicjatyw, aby ten Rok Wiary przeżyć
w sposób najbardziej efektywny i właściwy, w służbie wiary i ewangelizacji.
W programie duszpasterskim, podjętym w
naszej Archidiecezji, zdecydowanie na plan pierwszy wysuwa
się PEREGRYNACJA KRZYŻA WIELKOPIĄTKOWEGO Bł. JANA PAWŁA II w parafiach
naszej Archidiecezji Wrocławskiej. Peregrynacja rozpocznie się w Środę Popielcową
2013 roku w Archikatedrze Wrocławskiej. Zakończenie Peregrynacji nastąpi, również
w Archikatedrze, w dniu 2 lutego 2014 r., w Święto Ofiarowania Pańskiego.
Może ktoś zapytać: Po co
peregrynacja wielkopiątkowego krzyża bł. Jana Pawła II? Przemawia za tym
wiele duszpasterskich racji. Wielu z nas zachowuje w sercu tę scenę, gdy bł.
Jan Paweł II, w Wielki Piątek 2005 r., w czasie Drogi Krzyżowej, pozostając w
swojej kaplicy, tulił w
ramionach prosty, drewniany krzyż. Gest Papieża pozostał z nami jako symbol. Z jednej
strony Papież złożył na nim swoje ludzkie cierpienie, utrudzenie i ból. Z drugiej zaś
bezwarunkowo przyjął cierpienie, utrudzenie i ból, które wybór krzyża ze sobą przynosi. Po śmierci
Papieża ten krzyż stał się symbolem jego pontyfikatu. Po beatyfikacji jest relikwią bł.
Jana Pawła II. To relikwia wyjątkowa, mówi nam o tym, czym krzyż był w życiu Błogosławionego,
jaką miłością go ukochał i jaką czcią darzył. Umiłowanie krzyża jest umiłowaniem
Tego, Który na nim zawisł – Chrystusa. Krzyż wielkopiątkowy bł. Jana Pawła II jest
milczącym „Świadkiem”, że Ojciec Święty był człowiekiem Krzyża Chrystusowego. Był
heroldem Ewangelii Krzyża, z determinacją przekazującym prawdę krzyża:
Czyż
krzyż nie jest orędziem miłości Chrystusa, Syna Bożego, który nas ukochał aż do
śmierci na krzyżu? Tak, oto krzyż jest pierwszą literą Bożego alfabetu. Krzyż
jest nierozerwalnie związany
z naszym życiem. Jezus nas nie oszukuje, nie zostawia nas samych na krzyżu: On
potrafi przemienić ciemne noce smutku w poranki nadziei. Przyjęty krzyż rodzi
zbawienie i
owocuje spokojem. Krzyż bez Boga przygniata, z Bogiem daje odkupienie i zbawia
(1998).
Sam krzyż ma historię niezwykłą. Wyrzeźbił
go w 1997 r. pan Stanisław Trafalski i podarował
swojej przykutej do wózka żonie. Przez trzy lata ten krucyfiks wisiał nad jej łóżkiem. Kobieta
przemodliła przed nim wiele godzin. W dniu, gdy z pielgrzymką do Watykanu
wybierali się mieszkańcy z gminy, artysta zdjął krzyż ze ściany, aby mógł być podarowany Papieżowi.
W ten sposób krzyż wyruszył w swoją pierwszą podróż. Krucyfiks został
ofiarowany Ojcu Świętemu przy okazji spotkania w Watykanie z samorządowcami. Trafił później
do pokoju sekretarza Jana Pawła II abp. Mieczysława Mokrzyckiego. Kiedy podczas Drogi
Krzyżowej Ojciec Święty poprosił o krzyż, przyniesiono mu właśnie ten.
Przed nami wydarzenie wyjątkowe,
które przeżywać będziemy w Roku Wiary: Peregrynacja
Wielkopiątkowego Krzyża Bł. Jana Pawła II w dekanatach i parafiach, a także we Wspólnotach
Zakonnych Żeńskich naszej Archidiecezji. To szansa, aby przez parafie, świątynie i
nasze domy przepłynął żywy nurt modlitwy.
Temat Peregrynacji Krzyża
Papieskiego brzmi: WITAJ KRZYŻU, NADZIEJO NASZA JEDYNA. To zawołanie
inspiruje, by odpowiedzialnie wziąć krzyż, objąć go całym sercem, przylgnąć
bardziej do Chrystusa, jako peregrynacyjny dar serca wypływający z treści Roku Wiary.
Spotkanie z Chrystusem, który umarł dla naszego zbawienia na krzyżu, dając świadectwo
swojej miłości do Ojca i do człowieka, staje się szczególnym wydarzeniem wzywającym do
wyznania wiary. Peregrynacja będzie też okazją do przebłagania i przeproszenia
Boga, jak również do bezwzględnego zadośćuczynienia za profanację krzyża w naszej Ojczyźnie.
Wędrowanie Krzyża Papieskiego w Roku Wiary będzie okazją do ożywienia i pogłębienia
wiary osobistej, jak również ubogacenia naszego życia świadectwem wiary bł. Jana
Pawła II.
Umiłowani -
Siostry i Bracia!
Zachęcam Was bardzo serdecznie do licznego
uczestnictwa w liturgii nawiedzenia krzyża.
Przybywając na organizowane w parafiach nabożeństwa i adoracje, będziecie w ten sposób wyrażać
swoją wiarę, żywo włączając się w dzieło nowej ewangelizacji. Zachęcam Was, abyście
podejmowali wysiłek przystępowania do spowiedzi, przyjmowali Komunię Świętą z czystym
sercem i byli otwarci na słuchanie Słowa Bożego. Trwajmy przy Chrystusie ukrzyżowanym.
Prośmy, przez wstawiennictwo naszego błogosławionego Rodaka, o wiarę, nadzieję i miłość
dla naszych rodzin. Pamiętajmy, że przyjmując ten krzyż, przyjmujemy też misję, która wiąże
się z peregrynacją: misję modlitewną, misję wewnętrznego nawrócenia, wewnętrznego
zbliżenia się do Chrystusa ukrzyżowanego. Wędrówka krzyża staje się szansą na osobiste
zanurzenie w strumieniach Bożej łaski. Dokonać się to może w czasie wspólnotowego i
adoracyjnego trwania przy krzyżu. Dlatego zapraszam do przyjścia na spotkania, aby
ta święta łaska mogła nas obmyć i napoić.
Zachęcam Was do modlitwy za pośrednictwem
bł. Jana Pawła II. Zachęcam do przynoszenia pod
ten szczególny krzyż naszych szczerych modlitw, naszych czuwań, podziękowań, ale
też trosk, niepokojów i słabości. Stawajmy pod krzyżem i tulmy się do niego sercem
tak, jak czynił to bł. Jan Paweł II w czasie pamiętnej Drogi Krzyżowej. Nie pozwólmy,
aby w chwili, gdy pod krzyżem Chrystusa stoją Maryja, św. Jan i św. Maria Magdalena zabrakło
nas. Tylko Ci, którzy umiłują krzyż, mogą dostąpić chwały zmartwychwstania,
którą zapowiedział Jezus Chrystus.
Na czas Peregrynacji Krzyża Bł.
Jana Pawła II wszystkim z serca błogosławię
+
Marian Gołębiewski
Arcybiskup
Metropolita Wrocławski
