WIELKI POST
Środa Popielcowa rozpoczyna w Kościele czas Wielkiego Postu. Trwa on aż do Wielkiego Czwartku, a konkretnie do Mszy Wieczerzy Pańskiej, włącznie. Okres ten nazywany jest też przygotowaniem do świąt Wielkanocnych, przygotowaniem Paschy, okresem Wielkanocnej Pokuty.
Słowa „Wielki Post” wyrażają tylko cząstkę tego, co Kościół wiąże z tym okresem. Pierwotnie był to czas udzielania chrztu, a więc stawania się chrześcijaninem.
Kościół w swym języku liturgicznym nazywa ten okres QUADRAGESIMA – czasem czterdziestu dni.
Okres Wielkiego Postu ma przygotować Lud Boży do głębokiego przeżycia największych świąt – Paschy, rozumianej, jako Męka, Śmierć i Zmartwychwstanie, obchodzonej w ramach Triduum Paschalnego. Centralnym momentem tego przeżycia ma być udział w Wigilii Paschalnej, połączonej z odnowieniem przymierza Chrztu Świętego. Przygotowanie to ma być nawróceniem i czynieniem pokuty przez post, a jeszcze bardziej przez czynną miłość.
Liturgia Wielkiego Postu skupia się wokół trzech tematów:
1. Pokuta i nawrócenie (Środa Popielcowa i większość dni powszednich)
2. Chrzest i jego wymagania (Niedziela, zwłaszcza II, IV, V)
3. Męka Chrystusa (Niedziela Palmowa i dwa ostatnie tygodnie)
Są też trzy główne praktyki religijne prócz normalnych naszych obowiązków względem Boga, które powinniśmy wypełnić w okresie wielkopostnym:
a) W Każdy piątek tego okresu odprawić Drogę Krzyżową
b) W każdą niedzielę po południu być na Gorzkich Żalach
c) Odprawić rekolekcje zakończone spowiedzią i przyjęciem Komunii Świętej
Ponieważ okres Wielkiego Postu bezpośrednio przygotowuje do najważniejszych świąt chrześcijańskich, czyli do Wielkanocy, jest to czas pokuty i nawrócenia. Liturgia nieustannie wzywa nas do zerwania z grzechem i powstania nowego życia. Służą temu praktyki wielkopostne, tj. modlitwa, post, jałmużna.
