KATECHIZM KOŚCIOŁA KATOLICKIEGO
Wierzę w ... ?
Katecheza 13.
WYZNANIE WIARY
Przymioty wiary
1. Studenci i
uczniowie doskonale wiedzą, jak trudno przyswoić sobie i nauczyć się na pamięć
tekstu, którego się nie rozumie. Gdy decydujemy się na współpracę z kimś, nie
bez znaczenia pozostają dla nas cechy, jakimi ta osoba się charakteryzuje: czy
jest pracowita, otwarta, prawdomówna, niekonfliktowa, szczera. Podobnie jest z
wiarą, którą my, chrześcijanie, wyznajemy. Nie można jej zaakceptować i uznać
za swoją, gdy nie rozumiemy jej treści (oczywiście na tyle, na ile umysł ludzki
jest w stanie to uczynić) oraz jeśli nie uświadomimy sobie istotnych cech,
którymi się ona charakteryzuje.
2. Wiara
chrześcijańska jest „osobowym przylgnięciem całego człowieka do Boga, który się
objawia” (KKK 176). Zastanówmy się nad charakterystycznymi cechami naszej
wiary. Są nimi: Boskie pochodzenie, pewność, wolność, rozumność, konieczność do
zbawienia.
3. Łaska wiary
pochodzi od Boga. W Katechizmie Kościoła Katolickiego czytamy: „Wiara
jest darem Bożym, cnotą nadprzyrodzoną wlaną przez Niego” (KKK 153). Katechizm
naucza również, że „wiara jest możliwa tylko dzięki łasce Bożej i wewnętrznej
pomocy Ducha Świętego”. Ze stwierdzeń tych wynika, że wiara nie zależy jedynie
od naszej woli. Jest darem ofiarowanym nam przez Boga. U początków wiary leży
łaska Boża, czyli nadzwyczajna pomoc i uzdolnienie, którym Bóg obdarza
człowieka. Dopiero wyposażeni w taką pomoc jesteśmy w stanie przyjąć prawdę o
Bogu i otworzyć się na Niego.
Wiara
pochodząca od Boga jest pewna. Oczywiście, nie jest to pewność podobna
do tej płynącej z wiedzy i doświadczenia. Wiara jest „pewniejsza niż wszelkie
ludzkie poznanie, ponieważ opiera się na samym słowie Boga, który nie może
kłamać. Prawdy objawione mogą się czasem wydawać niejasne dla rozumu i
doświadczenia ludzkiego, ale pewność zagwarantowana przez światło Bożego
Objawienia, jest potężniejsza niż światło rozumu (por. KKK 157).
Wiara jest aktem
rozumnym. Prawdziwie wierzący człowiek nie może poprzestać na bezkrytycznym
przyjęciu do wierzenia poszczególnych prawd, ale stara się je zgłębiać, aby
utwierdzać siebie i innych we wierze. Cechą wiary jest bowiem to, że szuka ona
zrozumienia. Poprzez lepsze i głębsze poznanie prawd wiary człowiek wierzący
zbliża się do Boga, otwiera się na Jego miłość i sam bardziej Go kocha.
Jeszcze inną
cechą wiary jest jej wolność. Wiara jest odpowiedzią na inicjatywę Boga,
ale jest ona odpowiedzią całkowicie wolną. Łaska, którą człowiek otrzymuje, nie
zniewala go, ale oświeca, aby dokonywany przez niego wybór był całkowicie
wolny. Nikt też nie może nikogo przymusić do wyznawania określonej wiary. Najlepszym
wzorem w tym względzie jest Jezus Chrystus, który „wprawdzie wzywał do wiary i
nawrócenia, ale nikogo do tego nie zmuszał. «Dał świadectwo prawdzie, ale
zaprzeczającym nie chciał jej narzucać siłą»” (KKK 160).
Od wiary
zależy nasze zbawienie. Pismo Święte uczy nas, że „bez wiary (...) nie
można podobać się Bogu” (Hbr 11, 6), a choć drogi Boże są niezbadane, to jednak
ten, kto nie podoba się Bogu, zbawienia nie osiągnie i nie otrzyma życia
wiecznego. Wiara jest więc procesem, który trwa przez całe życie człowieka, a
naszym zadaniem jest ciągle w niej wzrastać i wytrwać aż do końca. Wierząc
posiadamy już bowiem zadatek życia wiecznego.
4.
Zapamiętajmy: Charakterystyczne cechy naszej wiary to Boskie pochodzenie,
pewność, wolność, rozumność, konieczność do zbawienia. Bóg daje nam
szczególną pomoc zwaną łaską, dzięki której jesteśmy w stanie uwierzyć Jego
słowu. Od ludzkiej strony wiara jest przyjęciem prawd objawionych oraz samego
Boga dzięki otwartości serca, umysłu i woli. Jest ona wolna, gdyż Bóg nikogo nie
zmusza do przyjęcia prawdy o Nim. Prawdziwa wiara daje pewność doskonalszą, niż
wszelkie ludzkie poznanie. Jest aktem rozumnym, nie zaś bezkrytycznym
przyjęciem twierdzeń dotyczących Boga. Jest ona konieczna do zbawienia. Aby
osiągnąć życie wieczne, trzeba jednak wytrwać w wierze aż do końca.
Ks. Bogusław Daniel Kwiatkowski
